Al Hotta Cave, Oman

ഒമാനിലെ പ്രധാന വിനോദസഞ്ചാര കേന്ദ്രങ്ങളിലൊന്നാണ് അല് ഹൊത്താ കേവ്(Al Hotta cave) ശരിയായ ഉച്ചാരണം ഇതുതന്നെയോ എന്നു നിശ്ചയമില്ല. അല് ഹോത്തി (al Hoti) എന്നും പറഞ്ഞു കേള്ക്കുന്നുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ മാസം ഒമാനിലെ മറ്റൊരാകര്ഷണമായ ജബല് അക്തറില് പോകുന്ന വഴി ഇവിടെയും സന്ദര്ശിക്കാന് പറ്റി.

ഒമാന്റെ തലസ്ഥാനമായ മസ്കറ്റില് നിന്നും ഏകദേശം 200 കി.മി അകലെയാണ് ഈ ഗുഹ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. മസ്കറ്റില് നിന്നും നിസ്‌വയിലെത്തി കഴിഞ്ഞാല്‍ Al Hotta Cave എന്നെഴുതിയിരിക്കുന്ന തവിട്ടു നിറത്തിലുള്ള സൈന് ബോര്ഡു നോക്കി വച്ചു പിടിച്ചാല് നേരെയവിടെത്തും.

അവിടെ ഓഫീസില്‍ നിന്നും നിന്നും, അഞ്ചര റിയാലിന്റെ ടിക്കറ്റ് എടുത്തു കഴിഞ്ഞാല് ഒമാനിലെ ആദ്യത്തെ ട്രെയിനില് കയറി ഒരു കിലോമീറ്ററോളം സഞ്ചരിച്ച് ഗുഹയുടെ പ്രവേശന കവാടത്തിലെത്താം. (ഞങ്ങള് ചെന്നപ്പോള് ട്രെയില് വര്ക്കുന്നില്ലാരുന്നു. അതുകൊണ്ട് പൊരി വെയിലത്ത് പിള്ളാരേം കൊണ്ടു നടന്നു പോവാനുള്ള ഭാഗ്യമുണ്ടായി :) )

ഗുഹയുടെ പ്രവേശന കവാടം

ക്യാമറ മുതലായ സംഗതികള് ഗുഹക്കുള്ളില് അനുവദനീയമല്ല. ഓരോ സംഘത്തിന്റെയും കൂടെ ഒരു ഗൈഡുമുണ്ടാവും. ട്രിപ്പു തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്പും, അതിനിടയിലുമായി ഗുഹയെ കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങള് അറബിയിലും ഇംഗ്ലീഷിലുമായി പറഞ്ഞു തരും.

ഏകദേശം 20 മില്യണ്‍ വര്ഷങ്ങള്‍ പഴക്കമാണ് അല്‍ ഹോതിക്ക് ഉള്ളതെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. താഴെയുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍ വലുതാക്കി നോക്കിയാല്‍ എങ്ങനെയാണ് ഈ ഗുഹ ഉണ്ടായി വന്നതെന്നു മനസ്സിലാവും. അവിടെ തന്നെയുള്ള മ്യൂസിയത്തില്‍ പ്രദര്ശി്പ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ടൈം മെഷീനില്‍ നിന്നും പകര്ത്തിയ ചിത്രങ്ങളാണ്.

ഒമാന്‍ ഗവണ്മെന്റ് 2006 ഡിസംബറിലാണ് പൊതുജനങ്ങള്ക്കായി ഇത് തുറന്നു കൊടുത്തത്. ഏകദേശം 5 കിലോമീറ്ററ് നീളമുള്ള് ഗുഹയുടെ 830 മീറ്റര്‍ മാത്രമാണ് സന്ദര്ശകര്ക്ക് കാണാനാവുക. മുകളിലേക്ക് കയറാന്‍ 225 പടികളാണ് ഉള്ളത്. പേടിക്കണ്ട, ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വിശ്രമിക്കാന്‍ ഇരിപ്പിടങ്ങള്‍ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ഏറ്റവും മുകള്‍ ഭാഗത്തെത്തുമ്പോഴേക്കും നാം 65 അടിയോളം ഉയരത്തിലായിരിക്കും.


താഴേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന വഴിയില്‍ ഒരു തടാകമുണ്ട്‌. ഇതിന് എണ്ണൂറ് അടിയോളം നീളവും പത്തു മീറ്ററിലധികം ആഴവുമുണ്ട്. അതിനുള്ളില്‍ ഇഷ്ടം പോലെ മത്സ്യങ്ങളുണ്ട്. മറ്റു ഗുഹകളിലുള്ള മത്സ്യങ്ങള്‍ക്കെന്ന പോലെ ഇവയ്ക്കും കണ്ണു കാണില്ല. കണ്ണുകള് ഇല്ലാത്ത ഇവയ്ക്ക് കണ്ണിന്റെ സ്ഥാനത്ത് ചൊറി വന്നു കരിഞ്ഞ പോലെ ( ചിരിക്കരുത്, അങ്ങനാ എനിക്കു തോന്നിയത്) ഒരു ചെറിയ പാടു മാത്രമേയുള്ളൂ. ഇവരുടെ പിതാമഹന്മാര്ക്ക് കണ്ണുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഗുഹയ്ക്കുള്ളില്‍ പെട്ടു പോയതു കൊണ്ട് അതിനുള്ളിലെ ഇരുട്ടില്‍ കണ്ണു കൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് ഉപയോഗമില്ലാതിരിക്കുകയും ,അങ്ങനെ പല തലമുറകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കണ്ണില്ലാത്ത മീനിലേക്ക് പരിണാമം സംഭവിച്ചുവെന്നുമാണ് ഒരു വാദം . എന്നാല്‍ ഇതിനെ ഖണ്ഡീക്കുന്ന മറ്റൊരു തിയറിയുമുണ്ട്.

യാദൃശ്ചികമായി മ്യൂട്ടേഷന്‍ മൂലം കണ്ണില്ലാത്ത ചില മീന്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കാം. കണ്ണുള്ളവയ്ക്ക് ഇരുട്ടത്ത് എവിടെയെങ്കിലുമൊക്കെ തട്ടി മുറിവുകളുണ്ടാവുകയും അങ്ങനെ മരണം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യം. അതുകൊണ്ട് കണ്ണുള്ളവയെ അപേക്ഷിച്ച് കണ്ണില്ലാത്തവയ്ക്ക് ജീവിച്ചിരിക്കാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലായിരുന്നു. അങ്ങനെ കാലക്രമേണ കണ്ണുള്ളവയുടെ എണ്ണം കുറയുകയും, കണ്ണില്ലാത്തവ പെരുകുകയും ചെയ്തിരിക്കാം. പുതിയ ചില പഠനങ്ങള്‍ അവയ്ക്ക് വെളിച്ചം, നിഴലുകള്‍ തുടങ്ങിയവ തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട് എന്നു സൂചിപ്പിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ഇതേ സ്പീഷീസില്‍ പെട്ട, സൂര്യപ്രകാശമേല്ക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളില്‍ ജീവിച്ചു വരുന്നവയ്ക്ക് കണ്ണുകാണാം.

ഗുഹയോടനുബന്ധിച്ച് ഒരു മ്യൂസിയവും സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവിടെ പല തരത്തിലുള്ള ഗുഹാവശിഷ്ടങ്ങളും മറ്റും സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ, ഒരു കാര്യം. വലിയൊരു rock salt അവിടിരിപ്പുണ്ട്. കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവരില്‍ ഒരാള്‍ "കം വനജ, ടേസ്റ്റ് ഇറ്റ്“ എന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ ഞാനും ചെന്ന് തൊട്ടു നക്കി. മറ്റേ ആള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും തൊട്ടു നക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോളാണ് ഇങ്ങനെ എത്ര പേര്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവുമെന്നോര്‍ത്തത്. അതുകൊണ്ട് ഉപ്പുണ്ടോന്ന് നോക്കുന്നതിനു മുന്പ് ഒന്നാലോചിക്കുന്നതു നന്നായിരിക്കും.

ഗുഹകള്‍ ഉണ്ടാവുന്നതെങ്ങനെ?
വെള്ളം, തിരകള്‍ , ലാവ തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഗുഹകള്‍ ഉണ്ടാവാന്‍ കാരണമാവുന്നുണ്ടെങ്കിലും പ്രധാനമായും വെള്ളവും പാറകളിലുള്ള ലൈംസ്റ്റോണും തമ്മിലുള്ള പ്രവര്ത്തനഫലമായാണ് മിക്ക കേവ്സും (solutional caves) ഉണ്ടാവുന്നത്. മഴവെള്ളം പാറകളുടെ ചെറിയ വിടവുകളിലൂടേ ഒലിച്ചിറങ്ങുകയും പാറയുടെ ഉപരിതലത്തിലുള്ള ചെറുജീവികളുടെയും ചെടികളുടെയും അവശിഷ്ടങ്ങളില്‍ നിന്നും വരുന്ന കാര്ബണ്‍‌ഡൈ ഓക്സൈഡുമായി പ്രവര്ത്തിച്ച് കാര്‍ബോണിക് ആസിഡ് ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നു. അത് ലൈം സ്റ്റോണിലുള്ള കാത്സ്യം കാര്ബണേറ്റുമായി പ്രവര്‍ത്തിച്ച് കാത്സ്യം ബൈ കാര്ബണേറ്റ് ലായനി ഉണ്ടാവുന്നു. ഫലത്തില്‍, ഇത് ക്രമേണ ലൈം സ്റ്റോണിനെ അലിയിപ്പിക്കുകയും കാലാന്തരത്തില്‍ ഗുഹ രൂപം കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു. മഴ, കാര്‍ബണ്‍ ഡൈ ഓക്സൈഡ് വാതകം എന്നിവയുടെ അളവ്, വെള്ളത്തിന്റെ താപനില, മര്ദ്ദം എന്നിവയുടെ തോത് തുടങ്ങിയവയിലുള്ള ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകളനുസരിച്ച് ഒരു ഗുഹ രൂപം കൊള്ളാനെടുക്കുന്ന സമയം വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. താഴേക്ക് ഒലിച്ചു വരുന്ന ഈ ലായനി ഉറഞ്ഞ് പല പല രൂപങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നു. അല്‍ ഹൂത്തയില്‍ ഗണപതിമാരേയും മഹാലക്ഷ്മിമാരേയും ഒക്കെ കണ്ടു. ശിവലിംഗങ്ങള്‍ എത്രയുണ്ടെന്ന് പറയുക വയ്യ.

സിംഹത്തിന്റെ രൂപം?


ഒമാനിലുള്ളവരെങ്കിലും സമയം കിട്ടുമ്പോള്‍ തീര്ച്ചയായും പോയി കാണേണ്ട സ്ഥലങ്ങളിലൊന്നാണിത്. പോകുന്നതിന് ഒരു ദിവസം മുന്‍‌കൂറായി ടിക്കറ്റ് റിസേര്‍‌വ് ചെയ്യണം. കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്ക്ക് ഒഫീഷ്യല്‍ സൈറ്റില്‍ നോക്കിയാല്‍ മതി. http://www.alhottacave.com/


References
http://en.wikipedia.org/wiki/Cave
http://www.amazingcaves.com/learn_formed.html
http://seedmagazine.com/news/2007/01/of_cavefish_and_hedgehogs.php

കൂടുതല്‍ വായനയ്ക്ക്
http://news.nationalgeographic.com/news/2008/01/080108-cave-fish.html - Blind Cavefish Can Produce Sighted Offspring

http://www.pbs.org/wgbh/nova/caves/form_flash.html - മഴവെള്ളം, തിരമാലകള്, ലാവ, ബാക്ടീരിയ, തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഗുഹകള് ഉണ്ടാവാന് കാരണമാവുന്നുണ്ട്. ഇവിടെ അതിനെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു ചെറിയ അനിമേഷന് കാണാം.

http://www.geocities.com/gvstevens/oman/hoti2000/hoti2trips.htm?20057- വായിച്ചു നോക്കൂ. തീര്‍ച്ചയായും ഇഷ്ടപ്പെടും.

കുറിപ്പ്‌- 9,11,12 ചിത്രങ്ങള്‍, അവിടെ നിന്നും വാങ്ങിയ പോസ്റ്റ് കാര്‍ഡ് വലിപ്പത്തിലുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍ സ്കാന്‍ ചെയ്തതാണ്.

മരണാനന്തരം?

ലിമിറ്റ് മലയാളഭാഷ റ്റെന്ഡ്സ് റ്റു മലയാള ബ്ലോഗ് ഓഫ് എനിതിങ്ങ് ഈസ് ഈക്ക്വല് റ്റു ചവര് എന്നു ചില കണക്കൊക്കെ കണ്ടു ബോദ്ധ്യമായതു കൊണ്ട് (കണക്കല്ലേ എല്ലാ ശാസ്ത്രങ്ങളുടെയും രാജ്ഞി,അപ്പോള് തെറ്റാനിടയില്ല!)വെറുതെ സമയം കളയാതെ പഴയ അച്ചടി മാദ്ധ്യമത്തിലേക്കും റ്റെലിവിഷനിലേക്കും മറ്റും തിരിച്ചു പോയി കുറച്ച് വെവരം സമ്പാദിച്ചോണ്ടിരിക്കുകയാരുന്നു കുറെ ദിവസങ്ങളായിട്ട്.കഴിഞ്ഞ രണ്ടു രണ്ടര കൊല്ലമായി പുസ്തകം, പത്രങ്ങള്‍ മുതലായവ കൈകൊണ്ടു തൊട്ടിട്ടില്ല.പണ്ട് എവിടെങ്കിലും പോയാല്‍ കൂടി അവിടു്ള്ളവരോടു പോലും സംസാരിക്കാതെ കാണുന്ന പത്രമോ മാസികകളോ ഒക്കെ എടുത്തു വായിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്നതിന്‍ ഒരുപാട് വഴക്ക് കിട്ടീട്ടുണ്ട്. ടി വിയുടെ കാര്യം പറയുകയാണെങ്കില്‍ പണ്ട് ദൂരദര്‍ശന്‍ മാത്രം കിട്ടിക്കോണ്ടിരിക്കുന്ന കാലത്ത് ചിത്രഹാറും, ചിത്രഗീതവും,പിന്നെ ഉറക്കമിളച്ചിരുന്ന് ഹിന്ദി സിനിമകളുമൊക്കെ എത്ര കണ്ടിട്ടുള്ളതാ. ക്രിക്കറ്റാണെങ്കില്‍ ഒരു ബോളു പോലും മിസ്സാവാതെ ടെസ്റ്റെന്നോ വണ്‌ഡേ എന്നോ വ്യത്യാസമില്ലാതെ. ഒരു ദിവസം ന്യൂസ് കണ്ടില്ലെങ്കില്‍ പല്ലു തേയ്കാതെയും കുളിക്കാതെയും ഇരിക്കുന്ന പോലത്തെ ഫീലിംഗ് ആരുന്നു.ഇപ്പോ റ്റോം & ജെറി, ടെലിടബീസ് ഇവയൊക്കെ മാറി മാറി മൂന്നും നാലും ഷോ വച്ച് ഓടുന്നതുകൊണ്ട് അതുമില്ല. ദോഷം പറയരുതല്ലോ, കഴിഞ്ഞ വര്ഷം ഏതാണ്ടീ സമയത്ത് ഉള്ള സീഡീയെല്ലാം കൊണ്ടുകളയുമെന്ന് പിള്ളാരെ ഭീഷണിപെടുത്തി ആ ഇടിച്ചു നിരത്തല്‍ പരമ്പര കണ്ട് മൂന്നാലു ദിവസം കോള്‍മയിര്‍ കൊണ്ടിരുന്നു.

ഇപ്പോ ഒക്കെ ഒന്നു കാണാമെന്നു കരുതി ടീവി തുറന്നപ്പോള്‍ ഒരായിരം ചാനലുകള്‍. ഏതാ കാണണ്ടെന്ന് ഒരു പിടീമില്ല. IPL ഒക്കെ ഒരോവര്‍ പോലും തികച്ചു കാണാന്‍ വയ്യ. ബോറടി തന്നെ.

***************************************************
“ചപ്പാത്തി പരത്തുന്ന പോലെ പരത്തി പരത്തി എങ്ങോട്ടാ?”
“കുറച്ചൂടെ പരത്തിയെങ്കിലേ ടേസ്റ്റു വരൂ“
“ഏതാ ആട്ട?പില്‍‌സ്ബെറിയാണോ?”
“ഏതാണെന്നറിയില്ല,ഗോതമ്പല്ല,മൈദയാണെന്നു തോന്നുന്നു ”
“എന്നാ പിന്നെ എത്ര പരത്തീട്ടും കാര്യമില്ല.ഈ മൈദേന്നു പറയുന്ന സാധനം വെറും ചവറാ”
“അപ്പോള്‍ പരത്തലു നിര്ത്താ മല്ലേ”
“അതാ നല്ലത്”
****************************************************

ഇന്നലെ രാത്രി ഗാഢമായ പുസ്തക വായന നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാരുന്നു. ടീവിയും പ്രവര്ത്തിച്ചോണ്ടിക്കുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് മരണാനന്തരം എന്നോ മറ്റോ കേട്ടത്. നോക്കിയപ്പോള്‍ സൂര്യയില്‍ മരണത്തിന്റെ വക്കിലെത്തി വീണ്ടും തിരിച്ചു ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നവരുടെ പൊതുവായ അനുഭവങ്ങളെപറ്റി ഒരാള്‍ വിവരിക്കുന്നു(ഏതോ സൈക്കോളജി പ്രൊഫസര്‍ ആണെന്നു തോന്നുന്നു.ബുക്കില്‍ നിന്നും ടീവീലേക്ക് ഫൊക്കസ് ചെയ്തു വന്നപ്പോഴേക്കും എഴുതി കാണിച്ചത് മാഞ്ഞു പോയി). പറഞ്ഞതിന്റെ ചുരുക്കം മരണം എന്നു പറയുന്നത് നമ്മള്‍ കരുതുന്നതു പോലെ അത്ര ഭയപ്പെടേണ്ടതല്ലെന്നും, മറിച്ച് വളരെ പ്ലെസന്റായ ഒരു ഫീലിംഗ് ആണ് മിക്കവര്ക്കും ഉണ്ടായതെന്നുമാണ്. എല്ലാവരും തന്നെ ശക്തിമത്തായ ഒരു വെളിച്ചം കണ്ടത്തായും പറയുന്നു. ഇത്രയും കേട്ടതോടെ ഞാന്‍ ഹാപ്പിയായി. പകല്‍ മരിക്കാന്‍ ഒരു വിരോധവുമില്ലെങ്കിലും രാത്രി മരിക്കാന്‍ എനിക്കു ഭയങ്കര പേടിയാ. കാരണം ഇടിവെട്ടേറ്റവന്റെ തലയില്‍ പാമ്പു കടിച്ചെന്നു പറഞ്ഞ പോലെ , ഒന്നാമതെ പോകേണ്ട വഴിയറിയില്ല, അതിന്റെ കൂടെ രാത്രിയാണെങ്കില്‍ കണ്ണും കാണത്തില്ല. പിന്നെ എങ്ങോട്ടു പോകും?എതായാലും ഇതു കണ്ടതു വളരെ നന്നായെന്നു തോന്നി. ഇനിയിപ്പോ മരണം രാത്രിയായാലും പകലായാലും പേടിക്കണ്ടല്ലോ? സമാധനത്തോടെ പോയി ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു.

രാവിലെ എണീറ്റിരുന്നു ഗൂഗിളില്‍ തപ്പാന്‍ തുടങ്ങി. എന്റമ്മോ എത്രായിരം ലിങ്കുകളാ. ഒരു ലിങ്കില്‍ (ഇനി ഇതിനെ ഖണ്ഡിക്കാന്‍ വേറേതെങ്കിലും ലിങ്കും കൊണ്ട് ആരേലും വന്നാ ഇപ്പോഴേ പറഞ്ഞേക്കാം, അതൊക്കെ പൊട്ട സൈറ്റുകളാ, ഈ ബ്ലോഗു പോലെ;)) ) ഇങ്ങനെ കണ്ടു.

Why do some people believe that NDEs are not real?

Although there are many answers to this multifaceted question, part of the controversy stems from the way science proves observed phenomena. "Science" is defined as the process used to find truth. Best Evidence, Schmicker, Michael, pg 37. "In contrast, 'Scientism' is a philosophy of materialism, masquerading as scientific truth. Paranormal research, has used the process of science to prove the existence of a variety of phenomena, that simply doesn't fit within Scientism's philosophy of
materialism. If evidence conflicts with philosophy, the evidence should not be
dismissed; instead, the philosophy should be revised."

ഇതു വായിച്ചിട്ട് എനിക്ക് ചില യുക്തിവാദ,പാരമ്പര്യവാദ, ആധുനികവാദ , ശാസ്ത്രീയവാദ വാഗ്വാദങ്ങളെ കുറിച്ചോര്ത്ത് ചിരി വന്നു. ഇപ്പറയുന്നവരൊക്കെ തമ്മില്‍ ഒരു തരത്തിലും യോജിപ്പില്ലെങ്കിലും എല്ലാവര്ക്കുംാ പൊതുവായ ഒരു കാര്യമുണ്ട്.അന്ധവിശ്വാസം.

അങ്ങനെ ലിങ്കകളില്‍ നിന്നും ലിങ്കുകളിലേക്ക് (ഇതെല്ലാം വായിച്ചു നോക്കിയോന്നോ? പിന്നെ, വേറെ പണിയില്ല) പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുക്കുമ്പോളാണ്‍ ഇടിത്തീ പോലൊരു ലിങ്കു ഓപ്പണായി വന്നത്. അതില്‍ Rev. George Rodonaia എന്നൊരാള്‍ തന്റെ അനുഭവം ഇങ്ങനെ വിവരിക്കുന്നതായി പറയുന്നു.

The first thing I remember about my NDE is that I discovered myself in a realm
of total darkness. I had no physical pain, I was still somehow aware of my
existence as George, and all about me there was darkness, utter and complete
darkness - the greatest darkness ever, darker than any dark, blacker than any
black. This was what surrounded me and pressed upon me. I was horrified.

അപ്പുറത്ത് വെളിച്ചുമുണ്ട്. പക്ഷേ ഈ ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ഒന്നു കടന്നു കിട്ടീട്ടു വേണ്ടെ അവിടെത്താന്‍? ഇങ്ങനൊരവസ്ഥയില്‍ പെട്ടാല്‍ പേടിച്ച് എന്റെ വെടി എപ്പോ തീര്ന്നെന്നു ചോദിച്ചാല്‍ മതി.

അതോടെ സേര്ച്ചും മതിയാക്കി എണീറ്റു. ഇന്നലത്തെ സന്തോഷമെല്ലാം ആവിയായ് പോയി. ഇങ്ങനൊരു കാര്യത്തെ കുറിച്ച് നേരത്തെ കേട്ടിട്ടുണ്ടാരിരുന്നെങ്കിലും അന്നൊന്നും സേര്ച്ചാന്‍ കമ്പൂട്ടറ് ഇല്ലാരുന്നു. ഇന്നിനി രാത്രിയില്‍ ഉറക്കം വരുമോ എന്തോ? ആ എന്തേലുമാവട്ടെ. പോയി പുസ്തക വായന തുടരട്ടെ...ഇന്നലെ 1980 ഒക്ടൊബര്‍ ലക്കം ബാലരമയുടെ 53-ആം പേജിലെ പന്ത്രണ്ടാമത്തെ വരിയാ വായിച്ചു നിര്ത്തിയത്.

പുതിയ ലോകത്തിലേക്ക്

അങ്ങനെ ചന്തുവും സ്ക്കൂളില്‍ പോകാന്‍ തുടങ്ങി. അക്ഷരങ്ങളുടേയും, വരകളുടേയും, കൂട്ടുകാരുടെയും ഒരു പുതു ലോകം. അഗ്രജന്റെ പാച്ചുവിനെ പോലെ അവനും കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഏപ്രില്‍ 2 ആവാന്‍. രാവിലെ 9 മണിക്കായിരുന്നു ഇന്റെര്‍വ്യൂ(?). രാവിലെ 7.30 ന് എന്തോ തട്ടലും മുട്ടലും കേട്ട് ഉണര്‍ന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍ ചേച്ചി സ്കൂളില്‍ പോവാന്‍ റെഡിയായി നില്‍ക്കുന്നു. എനിക്കും പോണമെന്നു പറഞ്ഞ് നിലവിളിച്ച് ബാഗും കൈയ്യിലെടുത്ത് കാറില്‍ കയറിയിരുന്നു.

ചേച്ചിയെ കൊണ്ടു വിട്ടിട്ട് തിരിച്ചു വന്ന് കുളിച്ച് കുട്ടപ്പനായി വീണ്ടും സ്ക്കൂളിലേക്ക്.

ഞാന്‍ റെഡി.

ഈ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും കൃത്യനിഷ്ഠ തീരെയില്ല. സമയമായി കേട്ടൊ? ഞാന്‍ പോവാ.

ശ്ശെടാ, ഈ ക്ലാസ്സെവിടാ ഗോകര്‍ണ്ണത്താണോ കൊണ്ടു വച്ചേക്കുന്നത്?


ആദ്യ ദിവസത്തെ ഉത്സാഹം ഇപ്പോഴില്ല.

സ്കൂളിലോട്ടാണെങ്കില്‍ ഞാനില്ല.



കാരണം ഇതാണ്.


അമ്മയും കൂടി എന്താണ് സ്ക്കൂളില്‍ വരാത്തതെന്ന അവന്റെ ചോദ്യം ന്യായം.
ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും ക്ലാസിനകത്തു കയറിയാല്‍ ആള്‍ ജെന്റില്‍മെന്‍ എന്ന് ടീച്ചറുടെ സാക്‌ഷ്യം.


ഇവിടെ രാവിലെ 8 മുതല്‍ ഉച്ചയ്ക്ക് 2 വരെ വീട് ശൂന്യം.